قریب به ۲۰ سال است که ۱۲ ژوئن به عنوان روز جهانی مبارزه با کار کودکان نامگذاری شده تا در این روز فعالیت‌های بیشتری برای افزایش آگاهی جامعه، حساس‌سازی مردم و یادآوری وظایف دولتها در قبال کودکان انجام گردد.متاسفانه همچنان حدود ۱۶۰ میلیون کودک در جهان ناچار به کار و کسب درآمد هستند.این کودکان در معرض آسیب‌های جبران ناپذیر قرار دارند؛ از کودکی، تحصیل، شکوفایی استعداد، تغذیه و مراقبت لازم محروم هستند و رشد جسمی و روانی آنها مورد تهدید است.شعار امسال سازمان جهانی کار””نظام حمایت اجتماعی همگانی در جهان برای پایان دادن به کار کودکان””است.تنها راه برای حذف کار کودک ایجاد سیستم حمایت اجتماعی است. با اشتغال همگانی و حمایت‌های شغلی، حمایت آموزشی، بهداشتی و…. می‌توان گام‌هایی در جهت حذف کار کودک برداشت.به نظر شما چه کسانی از کار کودک منتفع میشوند؟
به نظر می رسد خانواده کودک اصلی ترین منتفع کار کودک است و بارها دیده شده است که مردم، بدبینانه به خانواده کودک کار می نگرند و سوالشان این است چرا کودک را برای کار می فرستند ؟
خانواده برای بقای خود و دیگر فرزندانش بعضی از کودکانش را قربانی می کند معمولا در هر خانواده یک یا دو کودک با توجه به نیاز خانواده وارد بازار کار میشوند، معامله ای بین کار فرما و خانواده که برنده این معامله صد درصد کار فرماست!
کودک حقوق کمتری می خواهد ، بیمه ندارد ، غذای کمتری میخورد، فرمانبر است و ظرافت دستهایش باعث میشود کار بهتر انجام شود …
به همین خاطر عرضه کار برای کودک بیشتر از پدر اوست با وجودی که کار کودک غیر قانونی است، کمتر دیده یا شنیده ایم کارفرمایی به خاطر به کارگیری کودکان دستگیر و مجازات شده باشد. ضعف در اجرای قانون باعث شده در حالی که پدر خانواده بیکار است , نیروی کار ارزان کودکش به کار گرفته میشود.
حمایت اجتماعی همگانی وظیفه دولتهاست. قصور دولتها در انجام وظایفشان باعث فقر بیشتر دهک های پایین جامعه میشود شغلهای فصلی و غیر رسمی مانند دست فروشی، کارگران ساختمانی مشمول بیمه بیکاری نمی‌شوند. در حقیقت زحمت زیاد و درآمد کم به دنبال دارد و هزینه بیمه آنها به نفع کارفرمایان و دولت است.
خانواده کودک کار در حقیقت آینده خود و کودکش را تباه می کند ومتنفع اصلی در ین مورد دولت و کارفرمایان هستند .